Ofiarowanie

Już długo tu nie zaglądałam. Czas nadrobić zaległości. Nie chcę, żeby ten blog okazał się moim kolejnym słomianym zapałem. Poniżej wklejam ofiarowanie, które napisałam w tym roku dla Guru Maharaja. Chciałam napisać zwykły list, ale wyszedł z tego wiersz, właściwie piosenka. Mam nadzieję, że uda nam się ją nagrać z Adamem.




Thank you for Vrindavana


up and down
left and right
straight ahead
but never back
...running horse of life...

wait! stop!
look where you are
is there a sense?
is there a light?...
...running horse of life...

You give us the way
You give us the path
[You say:] „Come give me your hand
and open your eyes
it's really not far...”
...there is Vrindavan...

I see all these people
they don't see the light
how sad are their faces
even if they smile...
...where is their Vrindavan?...

You say: „Go between them
and open your heart
how can you help them?...
[if] your heart is so far... [from them]
...give them your Vrindavan!”

Your heart is so pure
it purifies us
how can we thank you
we wonder how
thank you for Vrindavan...


...thank you for Vrindavan!...



Your eternal servants and debtors
Divya-kisori dasi, Kedarnath dasa
Damodar, Narottam and Nadia


Tak jeszcze tylko dopiszę, że później z Madzią pokazałyśmy sobie nawzajem wysłane ofiarowania i cóż się okazało? :))) Nie dość, że zamysł podobny, to nawet zamieściłyśmy jedno zdjęcie takie samo;)
Nie ma to, jak siostry ;) A obie myślałyśmy, że będziemy takie oryginalne :DDDD
I nie mogę się powstrzymać przed wklejeniem tu linka do Madzi ofiarowania (Madziczku, nie gniewaj się):
http://picasaweb.google.com/Irish.yatra/TributeToTheTeacher?authkey=HyWoh6HXeDs#